Klauzule generalne

Strona powodowa (...) S.A. w B. wniosła o zakazanie stronie pozwanej A. P. J.J.M. K. Sp.j. w C. wprowadzania do obrotu i nakazanie wycofania z obrotu:
- elementów systemów aluminiowych (...) i (...) o wskazanych w pozwie numerach katalogowych jak i zakazanie wprowadzania do obrotu systemów obejmujących te elementy,
- sześciu rodzajów uszczelek, w tym trzech chronionych w wyniku uzyskania prawa ochronnego na wzór użytkowy. Nadto wniosła o zakazanie pozwanemu posługiwania się numerami katalogowymi naśladującymi oznaczenia kodowe powódki i wycofanie katalogów zawierających kwestionowane oznaczenia a także nakazanie pozwanemu złożenia odpowiedniego oświadczenia w Gazecie (...) i wskazanych pismach branżowych obejmującego przeproszenie strony powodowe za dokonanie czynu nieuczciwej konkurencji z upoważnieniem do ogłoszenia zastępczego oraz rozesłania do o kontrahentów komunikatu w tym przedmiocie.
W uzasadnieniu pozwu strona powodowa powołała się na nieuczciwe działania pozwanej, która stworzyła systemy aluminiowe do okien i drzwi w oparciu o sprawdzone elementy systemu powoda. Naśladując system powoda poprzez wykorzystanie sprawdzonych elementów systemów pozwana wykorzystała pozycję rynkową powoda i dobry odbiór produktów przez rynek. Systemy powoda były dotąd niepowtarzalne na rynku i niekompatybilne z wyrobami innych firm a pozwana od 2009 r. a pozwana bez wydatków, promocji działań marketingowych. stworzyła system podobny i oferuje kompatybilne produkty wprowadzając w błąd odbiorców. Strona powodowa wskazała też, że dzięki temu upodobnieniu możliwe było wykorzystanie takich samych prasek i wykrojników od obróbki elementów obu systemów. Wskazała także, że strona pozwana wykorzystała program kalkulacyjny (...) -C. służący do kalkulacji i ułatwiający zamówienia i wykorzystała bazę danych strony powodowej. Składający zamówienia mając wiedzę o parametrach okna na podstawie programu skalkuluje potrzebne elementy konstrukcyjne. Strona powodowa w ramach programu używa dla oznaczenia elementów zbliżone oznaczenia, w których pokrywa się ciąg czterech cyfr dotyczący najbardziej istnych cech kształtu elementów systemów aluminiowych. Strona powodowa oferuje też identyczne lub bardzo podobne uszczelki naśladując w ten sposób stronę powodową i wkraczając także w prawa wynikające z rejestracji wzorów użytkowych. Strona powodowa powołała się na art. 3 ust. 1, 10 ust. 1, art. 13 i 16 ust. 3, 18 ust. 1 pkt 3 u.z.n.k., art. 66, w zw. z art. 100 p.w.p. a także art. 79 ust. 1 pkt 1 prawa autorskiego.
Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa. Pozwana podniosła, że już w 1998 r. opracowała system profili, prowadzi działalność badawczą. Seryjnie produkowana typowa zewnętrzna postać profili przeznaczanych dla producentów okien i drzwi jest pochodną ich funkcjonalności. Nie naruszyła ona prawa własności przemysłowej ani też nie dokonała czynu nieuczciwej konkurencji.
Wyrokiem z dnia 4 grudnia 2012 r. IXGC227/10 Sąd Gospodarczy w Krakowie oddalił powództwo i zasądził od strony powodowej na rzecz pozwanej 10000 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Sąd Okręgowy ustalił, powodowa (...) S.A. w B. powstała w 2006 r. z połączenia dwóch innych spółek i posiada po połączeniu ok. 40% udział w rynku profili aluminiowych. Pozwana spółka jawna powstała w 2002 r. z przekształcenia spółki cywilnej powstałej w 1998 r. Powód oferował wiele systemów profili, w tym (...) i (...) (liczba oznacza grubość profilu w mm). W skład systemu profili wchodzą same profile (sztangi) o długości od 4 do 7 m oraz inne elementy konieczne do wytworzenia okna lub drzwi z tych profili, tj. łączniki służące do łączenia profili, zawiasy, gniazda na klamki, szablony umożliwiające wiercenie otworów w dokładnie określonych miejscach, (...) (wykrojniki) z siłownikami hydraulicznymi umożliwiające wykrawanie tych otworów zamiast pracochłonnego wiercenia. Od 2009 r. pozwany wprowadza do obrotu tańsze systemy (...) i (...) pod wieloma względami podobne do systemów (...) i (...). Podobieństwo polega na tych samych podstawowych wymiarach i w wielu przypadkach podobnych kształtach komór wewnętrznych. Podobieństwo systemów umożliwia wykonanie okna z elementów pochodzących z obydwu podobnych systemów o grubości 45 lub 60 mm, lecz w praktyce producenci okien i drzwi nie korzystali z tej możliwości. Brak pełnej kompatybilności systemów sprawia, że próby skonstruowania okna z elementów z różnych systemów byłyby pracochłonne w stopniu niweczącym ewentualne oszczędności z zastąpienia droższych profili powoda tańszymi profilami pozwanego przy wykorzystaniu innych elementów powoda. Producent okna złożonego z elementów pochodzących z różnych systemów nie mógłby powoływać się na certyfikat CE (przewidziany Ustawą o systemie zgodności) uzyskany przez wytwórcę systemu, lecz musiałby zamówić w jednostce certyfikującej własne badania. Podobieństwo systemów umożliwia także korzystanie z narzędzi powoda przy wykonywaniu okien z profili pozwanego. Strona powodowa zarejestrowała w Urzędzie Patentowym dwie uszczelki i uzyskała prawa ochronne na ww. wzory użytkowe o nr (...) oraz (...). W wyniku złożenia wniosku przez stronę pozwaną o unieważnienie przysługujących stronie powodowej praw ochronnych do wzorów użytkowych dotyczących uszczelek Urząd Patentowy w dniu 2 lipca 2012 r. wydał dwie decyzje unieważniające prawa ochronne powódki. Decyzje te są nieprawomocne. Uszczelka pozwanego oznaczona przez niego numerem katalogowym T- US, (...), (...) zawiera wzór, na który powód uzyskał prawo ochronne nr (...), a uszczelka TUS, (...),004 narusza prawo ochronne nr (...). Uszczelka T-US, (...), (...) nie narusza prawa ochronnego nr (...) i nie naśladuje położonej niżej uszczelki powoda, gdyż "promieniowo ukośnie osadzona ścianka" nie łączy się z podstawą "przelotowego kształtowego otworu". W uszczelce pozwanego podstawa ta leży na "ściance podstawowej" a wg świadectwa ochronnego i w uszczelce powoda leży ponad "wybraniem".
Producenci okien i drzwi zamawiając profile aluminiowe z akcesoriami posługują się programami komputerowymi liczącymi ilość potrzebnych elementów. Program liczący musi być dostosowany do konkretnego systemu profili (np. do długości i na tej podstawie określa on np. ilość sztanc koniecznych do wyprodukowania zadanej ilości okien). W Polsce większość (ok. 10) systemodawców, w tym strony procesu, korzysta z programu "liczokno" napisanego w I połowie lat 90-tych XX w. przez F. B. (1), który stale rozbudowuje i ulepsza program oraz dostosowuje go do konkretnych systemów. Powód kupił program F. B. niemal 20 lat temu, a pozwany ok. 3 lata temu (wcześniej korzystał z własnego programu). W trakcie rozmów mających na celu dostosowanie programu do systemów oferowanych przez pozwanego wspólnik pozwanej spółki (...) zaproponował, aby dane wprowadzane do programu były ułożone wg szablonu stosowanego w wersji programu używanej przez powoda. Jednakże F. B. zaproponował użycie szablonu opracowanego przez niego dla firmy (...) Sp. z o.o., gdyż został on opracowany niedawno i bardziej pasuje do najnowszej wersji programu, na co zgodził się wspólnik strony pozwanej. Strony udostępniają swoje wersje programu producentom stolarki okiennej i drzwiowej, aby ci używali go przy składaniu zamówień na profile i inne części. Program nie jest konieczny do złożenia zamówienia, gdyż można złożyć zamówienie posługując się wyłącznie katalogiem sprzedawcy, choć program znacznie ułatwia skompletowanie wszystkich potrzebnych elementów. Ze względu na podobieństwo systemów stron możliwe jest wykorzystanie przez producenta okiem programu udostępnionego mu przez powoda do złożenia zamówienia u pozwanego, ale będzie to wymagało dużo większych nakładów pracy oraz stałego kontrolowania zgodności zamówienia wygenerowanego przez program z katalogiem pozwanego i ręcznego poprawiania zamówienia. W katalogach stron i programach do składania zamówień każdy element miał swój numer, którego początek wskazywał system (45 mm lun 60 mm), a koniec zawierał cyfrę kodującą rodzaj powłoki (u powoda) lub czterocyfrową liczbę kodującą kolor (u pozwanego). Natomiast środkowa czterocyfrowa liczba u obydwu stron była indywidualnym numerem danego elementu. Pozwany dla wielu elementów swoich systemów użył numerów stosowanych przez powoda na oznaczenie analogicznych elementów. Po uzyskaniu przez powoda zabezpieczenia w postaci zakazu posługiwania się przez pozwanego ciągiem czterech cyfr identycznych jak w numerze powoda (post. z 26 kwietnia 2010 r.) pozwany zmienił swój system przez zastąpienie pierwszej cyfry (w owym czterocyfrowym indywidualnym numerze) literą kodującą typ systemu (S-standart, P-plus i E-ekonomiczny). Sąd ustalił także, że u stron zaopatrywali się odmienni producenci okien (pozwany sprzedawał profile producentom tanich okien wytwarzanych seryjnie, a powód specjalizował się w profilach do okien i drzwi wytwarzanych z przeznaczeniem na konkretny obiekt, np. biurowiec wymagający okien nietypowych wymiarów). Strona powodowa nie wskazała żadnego przykładu utraconego klienta.
Stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił przede wszystkim na podstawie dowodów osobowych. Oceniając dowód z zeznań świadków powołanych przez stronę powodową Sąd Okręgowy zwrócił uwagę, że świadkowie ci nie wskazali żadnego konkretnego producenta stosującego praktykę wykorzystania elementów z poszczególnych systemów. Sami producenci zeznali, że jest to wykluczone, gdyż pracochłonność takiego zabiegu zniweczyłaby korzyści z niższej ceny systemów pozwanego, a przede wszystkim łącząc w jednym wyrobie dwa systemy producent okna straciłby prawo do powołania się na certyfikat (...) wytwórcy profili i musiałby uzyskać własny certyfikat. Za niewiarygodne sąd uznał zeznania członka zarządu powoda M. W., że będąc wówczas dyrektorem sprzedaży H. odmówiła przyjęcia zamówienia pozwanego ze względu okoliczność, że na rysunkach przedłożonych przez pozwanego była nazwa powoda. Z innych dowodów wynika bowiem, że pozwany stworzył własne rysunki, w oparciu o które zamówił tłoczenie w innej firmie. Z klauzulami są związane spore kary prawne warto więc ich stosowanie skonsultować z prawnikiem https://www.organisciak.pl/.
Sąd pierwszej przyjął, że strona pozwana wprawdzie naśladuje niektóre elementy profili powoda lecz nie dopuściła się czynu nieuczciwej konkurencji, gdyż nie zachodziło ryzyko wprowadzenia klientów w błąd, co jest warunkiem koniecznym czynu z art. 13.1 u.z.n.k. Nabywcami profili są producenci okien, którzy wiedzą, co kupują. Profili nie kupuje się w samoobsługowych sklepach budowlanych, lecz bezpośrednio u jednej ze stron lub w specjalistycznych hurtowniach, które i tak zazwyczaj współpracują tylko z jednym wytwórcą profili (systemodawcą). Żaden spośród zdefiniowanych czynów nieuczciwej konkurencji nie zakazuje wprowadzania do obrotu elementów pasujących do elementów konkurenta. Natomiast Prawo własności przemysłowej zabrania kompatybilności w razie rejestracji systemu modularnego jako wzoru przemysłowego (art. 107.2 p.w.p. stanowiący implementację art. (...) dyrektywy (...) w sprawie prawnej ochrony wzorów). Zatem powód mógł zarejestrować swój system jako wzór przemysłowy w postaci systemu modularnego i wówczas na podstawie art. 105 p.w.p. uzyskałby wyłączność na wytwarzanie i wprowadzanie do obrotu elementów pasujących do systemu. Skoro tego nie uczynił, to nie może domagać się ochrony. Przedsiębiorca zamierzający używać określonego oznaczenia musi liczyć się z oznaczeniami już funkcjonującymi w danym segmencie rynku i na podstawie art. 5 u.z.n.k. jego obowiązkiem jest należyte odróżnienie się od innych przedsiębiorców. Postępowanie dowodowe wykazało, że nabywcom profili nie zależało na kompatybilności - nie został ustalony jakikolwiek przypadek łączenia systemów stron w jednym wyrobie. Nawet jeśli systemy w jakimś zakresie były kompatybilne, to owa kompatybilność nie stanowiła nieuczciwej konkurencji, skoro możliwość łączenia elementów powoda z elementami pozwanego była co najwyżej teoretyczna, pozbawiona znaczenia w walce konkurencyjnej stron. Korzyścią, jaką mógł odnieść pozwany z podobieństwa systemów stron, było łatwiejsze przejście klienta powoda na system pozwanego. Ułatwienie polegało na znajomości i przyzwyczajeniu pracowników do określonych kształtów i wymiarów oraz możliwości stosowania - przynajmniej w okresie przejściowym - narzędzi dostarczonych przez powoda. Postępowanie dowodowe nie wykluczyło także, że pozwany mógł w oparciu o systemy powoda uzyskać wiedzę jakie systemy odnoszą sukces rynkowy jak też ocenić w przybliżeniu, jakie kształty komór i grubości ich ścian pozwalają uzyskać dobrą izolacyjność nawet jeżeli musiał przeprowadzić własne badania (m.in. w celu uzyskania certyfikatu (...) Biorąc jednak pod uwagę, że naśladowanie profili nie wprowadzało nabywców w błąd to nie było czynem z art. 13 u.z.n.k., jak też nie było czynem zabronionym przez art. 3.1 u.z.n.k. Sąd wskazał, że sukces rynkowy zawsze pociąga za sobą naśladownictwo. Przedsiębiorca wprowadzający na rynek nowy produkt ryzykuje, że niewłaściwie rozpoznał potrzeby rynku. Nagrodą za to ryzyko jest premia w postaci bycia pierwszym, co zapewnia - przynajmniej na początku - monopol. Nie oznacza to jednak wyłączności. Jeżeli powód poniósł nakłady na badania techniczne to powinien uzyskać prawo ochronne na gruncie prawa własności przemysłowej. Skoro powód nie znalazł podstaw do zarejestrowania profili jako wzorów użytkowych lub przemysłowych, to nie ma podstaw do ich ochrony na gruncie art. 3 u.z.n.k. Przepis ten co do zasady służy tylko przy interpretacji zdefiniowanych czynów nieuczciwej konkurencji i tylko wyjątkowo można z niego wywodzić zakaz wytwarzania produktów, których wprowadzanie do obrotu nie jest zdefiniowanym czynem nieuczciwej konkurencji. Sąd Okręgowy wskazał także, że profile powoda nie zawierają nowatorskich rozwiązań. Z natury rzeczy profil będący "szkieletem" okna lub drzwi musi mieć postać sztangi składającej się ze ścian i komór. Nakłady na zbadanie wytrzymałości i przewodnictwa profilu o danym kształcie i grubościach ścian nie uzasadniają udzielenia prawnego monopolu. Kwestia zaś oryginalności kształtu profili w ogóle nie jest istotna skoro profile te znajdują się ostatecznie w całości wewnątrz okien i drzwi. Odnosząc się do kwestii uszczelek Sąd Okręgowy zwrócił uwagę, że zróżnicowane kształty uszczelek służą dopasowaniu ich do kształtu profilu, zwiększeniu izolacyjności i ułatwieniu wkładania uszczelki przy montażu okna. Dlatego naśladowanie ich kształtu nie może być czynem nieuczciwej konkurencji. Kształt uszczelki zależy także od kształtu profilu. Zatem uzyskując prawa ochronne na uszczelki powód usiłował pośrednio utrudnić innym producentom wytwarzanie profili o określonych kształtach, co jest nadużyciem praw ochronnych. Brak innowacyjności w uszczelkach powoda (na który wskazuje nieprawomocne unieważnienie praw ochronnych) sprawia, że żądanie od pozwanego zaniechania wprowadzania do obrotu uszczelek na podstawie art. 5 k.c. podlega oddaleniu także w stosunku do uszczelek TUS, (...), (...) i T- US, (...), (...), które były chronione. Za niezasadne Sąd Okręgowy uznał też żądanie dotyczące oznaczania w postaci czterocyfrowego indywidualnego ciągu uznając, że takie oznaczenie nie było działalnością twórczą i nie było naganne skoro jest stosowane przez wielu przedsiębiorców z danej branży.
Apelację od tego orzeczenia złożyła strona powodowa (...) S.A. w W. zaskarżając wyrok w całości. Strona pozwana zarzuciła naruszenie prawa procesowego, które miało istotny wpływ na treść wyroku a to:
- art. 233k.p.c. poprzez:
a) jego niewłaściwe zastosowanie polegające na wybiórczej oraz sprzecznej z zasadami logiki i doświadczenia życiowego ocenie materiału dowodowego i braku jego wszechstronnego rozważenia poprzez nieuwzględnienie dowodu z zeznań świadków K. D., J. C., A. Ż.,T. K., M. M. oraz dowodu z przesłuchania za pozwaną M. K. (2) i przyjęcie, że nie została wykazana możliwość zaistnienia pomyłek co do produktów a ponadto, że nie została wykazana teoretyczna możliwość zaistnienia sytuacji, w której pomyłki takie mogą wystąpić,
b) bezpodstawne wyprowadzenie ze zgromadzonego materiału dowodowego wniosku, że produkty stron nie będą łączone pomimo braku ich kompatybilności z uwagi na nieopłacalność co pozostaje w sprzeczności z ustaleniem niepełnego charakteru systemu pozwanej w czasie jego wprowadzania na rynek,
c) bezpodstawne przyjęcie, że uszczelka o numerze T-US, (...), (...) strony pozwanej nie posiada rozwiązań tożsamych z zastrzeżeniami wzoru użytkowego RU- (...), podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci uszczelek, rysunków oraz świadectwa ochronnego tego wzoru nie wskazuje na istnienie odrębności,
d) nieuwzględnienie dowodu z zeznań świadka A. K. (1) oraz dowodu z przesłuchania za stronę powodową M. W. (2) co do faktu, że strona pozwana zwróciła się do stoczni (...) o wykonanie profili w oparciu o rysunki A.,
e) bezpodstawne przyjęcie, że system numeracji stosowanej przez stronę powodową nie ma charakteru twórczego, podczas gdy z dowodów wynika okoliczność przeciwna,
- naruszenie art. 2 § 1 k.p.c. oraz art. 316 k.p.c. w zw. z art. 184 Konstytucji RP i art. 3 ust. 1 ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jak też art. 257 p.w.p. poprzez oparcie rozstrzygnięcia o nieprawomocne decyzje dotyczące uszczelek T-US, (...), (...) i T-US, (...), (...),
- art. 217 § 1 i2 k.p.c. w zw. z art. 233 i 227k.p.c. a także art. 278k.p.c. poprzez niewłaściwe pominięcie dowodu z opinii biegłych z zakresu stolarki aluminiowej, z zakresu wzornictwa oraz z zakresu zachowań konsumenckich, w tym w zakresie wpływu wymogów funkcjonalnych na kształt profili, oceny czy uszczelka T-US, (...), (...) pozwanej posiada rozwiązania tożsame z zastrzeżeniami wzoru użytkowego R.- (...) oraz w zakresie możliwości wprowadzenia w błąd mimo, że wyjaśnienie wymagało wiadomości specjalnych
- art. 217 § 1i2 k.p.c. w zw. z art. 233k.p.c. i art. 227k.p.c. poprzez pominięcie dowodów ze złożonych dokumentów w postaci rysunków porównawczych profili, opinii, dokumentacji zdjęciowej, dokumentacji dotyczącej renomy produktów A., katalogów stron i oparcie rozstrzygnięcia jedynie na zeznaniach świadków,
- art. 354 k.p.c. w zw. z art. 224 § 1k.p.c., art. 227k.p.c. i art. 316 § 1k.p.c. poprzez nieuwzględnienie dowodów z opinii biegłych, dokumentów, zdjęć rysunków pomimo, braku wydania postanowienia dowodowego w tym względzie co uniemożliwiło stronie powodowej ustosunkowanie się co do pominiętego dowodu oraz ewentualną modyfikację wniosku lub wskazania nowych dowodów,
- naruszenie art. 328 § 2 k.p.c. poprzez brak ustosunkowania się do zarzutu naruszenia art. 3 ust1, art. 10 ust. 1 oraz art. 16 u.z.n.k. w odniesieniu do stosowanej przez stronę pozwaną numeracji profili aluminiowych, brak ustosunkowania się do zarzutu naruszenia art. 3 ust. 1 oraz art. 13 ust. 1 u.z.n.k. poprzez możliwość skojarzenia oraz transferu renomy na skutek upodobnienia produktów stron, brak wskazania przyczyn na jakiej podstawie Sąd uznał za udowodnione okoliczności związanych z istnieniem ryzyka pomyłek w śród klientów i brak wskazania na jakiej podstawie Sąd przyjął, że upodobnienie profili jest uwarunkowane funkcjonalnie,
- naruszenie art. 47914 § 2 k.p.c. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na uwzględnieniu naruszenia art. 5 k.c. pomimo, że strona pozwana nie podnosiła w odpowiedzi na pozew zarzutu nadużycia prawa podmiotowego. Nadto strona powodowa zarzuciła naruszenie prawa materialnego a to:
- art. 66 ust. 1 w zw. z art. 100 ust. 1 i art. 95 ust. 2 ustawy prawo własności przemysłowej poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na braku uwzględnienia powództwa w zakresie zakazania stronie pozwanej wprowadzenia do obrotu uszczelek o numerach US, (...), (...) oraz T-US, (...), (...) pomimo ustalenia, że uszczelki te wchodzą w zakres zastrzeżeń ochronnych wzorów użytkowych R.- (...) oraz R.- (...),
- art. 5 k.c. w zw. z art. 66 ust. 1 w zw. z art. 100 p.w.p. oraz art. 95 ust. 2 p.w.p. poprzez ich niewłaściwe zastosowanie polegające na uznaniu, że odchodzenie przez stronę powodową zakazania wprowadzenia do obrotu uszczelek T-US, (...), (...) oraz T-US, (...), (...) stanowi nadużycie przez stronę powodową prawa podmiotowego, podczas gdy obowiązek powstrzymania się od wprowadzenia do obrotu produktów posiadających cechy objęte prawem ochronnym na wzór użytkowy wynika z mocy samego prawa oraz przyjęcie, że dochodzenie zakazania wprowadzenia do obrotu produktów naruszających prawo ochronne do wzorów użytkowych stanowi nadużycie prawa podmiotowego,
- naruszenie art. 13 ust. 1 u.z.n.k. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na całkowitym pominięciu przy ocenie przesłanek zaistnienia czynu nieuczciwej konkurencji, opisanego w tym przepisie, możliwości wprowadzenia w błąd poprzez możliwość skojarzenia produktów strony pozwanej z produktami strony powodowej (pośredniej możliwości wprowadzenia w błąd), podczas gdy możliwość wywołania skojarzeń co do produktów wchodzi w zakres pojęcia "możliwości wprowadzenia w błąd" w rozumieniu art. 13 ust. 1 u.z.n.k. oraz niezasadne powiązanie ochrony na podstawie art. 13 ust. 1 u.z.n.k. z wymogiem rejestracji wzoru modularnego;
- naruszenia art. 3 ust. 1 u.z.n.k. poprzez jego błędną interpretację polegająca na uznaniu, że przepis ten co do zasady służy wykładni zdefiniowanych czynów nieuczciwej konkurencji, podczas gdy taka interpretacja nie znajduje podstaw w językowej, systemowej oraz funkcjonalnej wykładni tego przepisu, oraz poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na uznaniu, że brak rejestracji profili jako wzorów użytkowych lub przemysłowych powoduje brak podstaw do uznania, że doszło do naruszenia art. 3 ust. 1 u.z.n.k., podczas gdy fakt rejestracji wzorów użytkowych lub przemysłowych nie pozostaje w jakimkolwiek związku z ochroną na podstawie art. 3 ust.u.z.n.k., a także poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że wykorzystanie nakładów strony powodowej na prace projektowe nad systemem oraz możliwość wykorzystania narzędzi dostarczanych przez stronę powodową z uwagi na skopiowanie produktów nie stanowi działania naruszającego art. 3 ust. 1 u.z.n.k., podczas gdy działanie takie stanowi naruszenie dobrych obyczajów i narusza interesy strony powodowej, zatem spełnia przesłanki zastosowania art. 3 ust. 1 u.z.n.k., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie polegające na braku uwzględnienia, że czyn nieuczciwej konkurencji może nastąpić już poprzez upodobnienie produktów stron, które może przyczyniać się do skojarzenia produktów i przeniesienia renomy produktów A. na upodobnione produkty strony pozwanej, a nie tylko w sytuacji bezpośrednich pomyłek pomiędzy produktami, poprzez jego niezastosowanie i brak rozważenia czy zastosowanie upodobnionej numeracji profili może wprowadzić do skojarzeń profili wśród odbiorców oraz związanej z tym faktem możliwości przeniesienia renomy produktów A. na produkty strony pozwanej,
- naruszenie art. 10 ust. 1 u.z.n.k. poprzez jego niezastosowanie i brak zbadania czy system numeracji stosowanej przez stronę pozwaną może prowadzić do powstania pomyłek wśród klientów,
- naruszenie art. 10 ust. 1 i ust. 3 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji poprzez jego niezastosowanie w sytuacji gdy odwołanie się przez stronę pozwaną w katalogach produktów do numeracji profili stosowanych przez stronę powodową stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy w szczególności niedozwoloną reklamę porównawczą.
Strona pozwana wniosła o oddalenie apelacji i zasądzenie kosztów.
Rozpoznając apelację Sąd Apelacyjny uznał za własne ustalenia Sądu Okręgowego. Jakkolwiek Sąd pierwszej instancji nie wydał formalnie postanowienia oddalającego czy pomijającego dowody, to jednak nie miało to wpływu na prawo do obrony. Dowody w zakresie uwzględnionym stanowiły przedmiot ustaleń, które strona powodowa kwestionuje w środku odwoławczym. Pominięcie dowodów w formalnym orzeczeniu mogło stanowić podstawę zastrzeżenia i powoływania się na wadliwość tej czynności w dalszym toku postępowania. Brak formalnego ustosunkowania się do wniosku dowodowego nie pozwolił na zgłoszenie zastrzeżenia co pozwala stronie powodowej powoływać się na wadliwość pominięcia dowodów w apelacji, jednakże nie stanowi podstawy do przyjęcia, że ta wadliwość uniemożliwiła stronie powodowej zgłaszanie dalszych wniosków odpowiednich do wskazanej podstawy faktycznej powództwa. Oddalenie wniosku dowodowego nie tworzy bowiem żadnej nowej podstawy do powoływania kolejnych dowodów.